نگاهی به غدیر در احادیث و روایات: غدیر، ولایت عشق

«یا أیها الرسول بلغ ما أنزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس ان الله لایهدی القوم الکافرین» صدق الله العلی العظیم.

سوره مبارکه مائده ‎/ آیه شریفه 67

    بی تردید این کریمه به عنوان حیات نوین اسلام به شمار می آید و ارزش و جایگاه آن در قرآن کریم به عنوان اکمال دین و ختم نبوت و محور اصلی رسالت پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و صحبه الاوفیاء گردید.

    نگارنده این مقال بر آن است تا به یاری حضرت حق و عنایت رسول حق و پادشاه ملک سخن و امیر ملک جود حضرت علی بن ابی طالب أسدالله الغالب کرم الله وجهه در سخن را در گلزار ادب و قرآن مرصوف نماید.

    آیه 67 از سوره مبارکه مائده اشاره مستقیم به ولایت بلافصل حضرت امیر بعد از رحلت حضرت رحمه للعالمین دارد. جناب أبوالفضل آلو سی صاحب تفسیر «روح المعانی» در جلد 6 صفحه 193 از تفسیر خود که از کتب معتبر تفسیری نزد اهل سنت است، می نویسد: «ابن عباس گفت: این آیه پیرامون علی بن ابی طالب کرم الله وجهه نازل شده و خداوند سبحان خواست مردم را از ولایت او خبر دهد» و در جلد 6 صفحه 195 می نویسد: «الشیخان لم یرو یا خبرالغدیر فی صحیحهما لعدم وجدانهما» به دلیل دست نیافتن به منابع و معرفت درست این خبر را در صحیح خود روایت نکردند و در صفحه 197 همین مجلد می افزاید: «و أهل السنه قائلون بذلک حین امامته و وجهه تخصیص الامیر کرم الله وجهه» اهل سنت به امامت و اختصاص ولایت به آقا امیرالمؤمنین اعتقاد دارند.

    عضدالدین ایجی از ائمه و بزرگان رجالی اهل سنت در کتاب «المواقف» جلد 3 صفحه 616 آورده است: «بعضی چون ابن ابی داوود سجستانی و ابو حاتم رازی خواستند پیرامون غدیر شبهه وارد کنند و موضوع غدیر را ابطال نمایند و گفتند: «روز غدیر علی در یمن بود» که پاسخ داده می شود: این سخن رد است و با اصل حدیث (من کنت مولاه فهذا علی مولاه) منافاتی ندارد و رفع شبهه گردد که مولی (مفعل) به معنی أولی (أفعل) از هیچ لغوی و نحوی زبان و ادبیات عربی نقل نشده و معنای (مولا) (ناصره) یاریگر است.