اینکه توانسته ‏اید مشکل خود را بیابید و به فکر درمان آن باشید بسیار جای خوشوقتی است. زیرا شناخت درد نیمی از درمان است. آن گاه خطر بسیار بزرگ است که آدمی به دردی مبتلا باشد ولی از آن غافل باشد و خود را کاملا سالم بپندارد. انسان در گفتار خود گاهی مبالغه کرده و موضوع را غیر از آنچه که هست نشان می‏دهد.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از شفقنا، دروغگویی یک بیماری روانی است که دلایل فراوانی می تواند داشته باشد که مهم ترین آنها ازروبه رو شدن با واقعیات یا مکافات عمل یا سرزنش مردم  است بدین معنا که دروغگو گمان می کند با راستگویی , شخصیت خود را از دست می دهد یا با دروغ گفتن شخصیت تازه و بهتری به دست می آورد.عده ای نیز به واسطه ای به دروغ گفتن مبادرت می کنند. گروهی دیگر به واسطهء چیرگی قوهء تخیل بر تعقل شان به گفتن دروغ رو می برند. بدین ترتیب , اولین راه ترک این عادت , شناسایی علل و عوامل ابتلابه آن است پس از آن انسان باید با توجه به حرمت گناهی که انجام می دهد و شدت و حدّت عذابی که در آخرت دارد و ضرر و زیان های فراوانی که در اثر کشف دروغ عایدش می گردد, از گفتن دروغ اجتناب کند. سه مرحله را برای ترک این عادت باید سپری نمود:

 - 1 آگاه بودن از لحظه لحظه زندگی و آن چه روی داده است.
 - 2 اختیار نمودن سکوت, مگر در حال ضرورت , و عادت به آن
 - 3 تفکر قبل از سخن گفتن و انتصاب بهترین و کوتاه ترین راه برای انتقال مفهوم و معنا

. از روشهای دیگر ترک دروغ به سه گام دیگر میتوان اشاره نمود به شرح زیر:

قدم اول: باور کردن این حقیقت که شما قادر خواهید بود با این خصلت مبارزه کرده و آن را مهار کنید. بزرگترین خطر در راه رشد و کمال آدمی یاس و ناامیدی است. چرا شما باید از اصلاح خود مایوس باشید؟ آیا خداوند راه‏های توبه و بازگشتن را بسته است چرا فکر می‏کنید قابل اصلاح نیستید. اگر قابل اصلاح نبودید که به فکر اصلاح نمی‏افتادید. بنابراین «لاتیا سوا من روح اللّه‏ ... ؛ از روح الهی و آنچه که مایه زنده شدن است ما یوس نباشید». پس در گام اول باید بدانید که نه خداوند ازشما روی گردانده است و نه اینکه خود ناتوان از اصلاحید. چه شرایطی برای بازگشت بهتر از شرایط شماست. آیاجوانی بهترین دوران برای خودسازی و روی آوردن به خداوند نیست؟ آیا خداوند توبه جوان را نمی‏پذیرد؟ سعی کنید موهومات را از ذهن خود برانید. خواستن توانستن است زکوشش به هر چیز خواهی رسید. شیطان را از خود برانید که او آدمی را از رحمت پروردگار و قدم گذاردن در مسیر کمال مایوس می‏سازد.

 قدم دوم: اینکه بدانید دروغ وخلاف واقع گفتن چه آثار شومی بر شخصیت انسان و نیز در ذهن افراد دیگر دارد از یکسو گناهی بزرگ است که اصرار بر آن چه بسا آدمی را برای همیشه از رحمت خداوند دور سازد و از سوی دیگر منزلت و شخصیت آدمی را در نزد دیگران پائین می‏آورد. در این مورد مطالعه کتابهای اخلاقی مانند: «معراج السعاده» و «گامهای عملی در اخلاق» رامطالعه کنید.

قدم سوم: برنامه‏ریزی برای کنترل زبان است. شما یک برنامه سه ماهه به صورت هفتگی برای کنترل زبان طراحی کنید. یعنی در 12 برگ روزهای هفته را نوشته و در مقابل آن جائی برای علامت زدن و یا نوشتن بگذارید. هرشب قبل از خوابیدن برنامه را در برابر خود قرار دهید و تعداد دفعاتی که احیانا برخلاف تصمیم خود حرفی دور از واقع زده‏اید یادداشت کنید. همین برنامه را در طول هفته ادامه دهید و هر شب سعی کنید پیشرفت خود را در برنامه کنترل کنید و در پایان هفته نیز نتیجه کلی را ملاحظه نمایید. اگر پیشرفت کرده و تعداد دفعات پائین آمده است به سجده رفته و خدا را شکر کنید ولی اگر نتیجه مطلوب نبود در مرحله اول با تنبیه سبک خود را مجازات کنید: مثلا اگرروزی دیدید که تعداد دفعات تخلف فزونی یافته است روز بعد خود را از سخن گفتن برای چند ساعت محروم کنید واگر تخلف تکرار شد روزه بگیرید.

مسلّماً این راه ها در ترک سایر گناهان زبان مانند ناسزا, تهمت , غیبت , تمسخر, یاوه گویی و... مؤثر و مفید خواهد بود.

التماس دعا